در نگاهی فراتر و با تجمیع معنای یکایک این کلمات نیز به مفهوم واحدی با عنوان تفکر شورایی و بهره گیری از مشورت که یکی از اساسی ترین مفاهیم مورد تاکید در اسلام و یکی از اصول اساسی مورد توافق جمعی در اداره امورعرصه های مختلف زندگی اجتماعی است، خواهیم رسید.

 تثبیت ساختار های روشن و واضح برای تصمیم سازی های خرد و کلان نیاز به اهرم هایی دارد که در نتیجه بکارگیری آنها، اخذ تصمیم نهایی برای امور مختلف جامعه، با تکیه بر اصول منطقی و مبتنی بر ایده آل های زندگي اجتماعي صورت گیرد.

  تصمیماتی که مبتنی بر بهره گیری از افکار جمعی برای جامعه اخذ می شود، تصمیماتی متعادل است که برای حصول از نتیجه نهایی آن کمتر نیاز به گذراندن دوره های آزمون و خطا است و این یکی از مهمترین کاربردهای کار شورایی انجام دادن است.

  ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران، ساختاری ارزشی است که پیوند عمیقی با اعتقادات،  باورهای  مردم دارد و این پیوند زمانی بیشتر نمود پیدا می کند، که نظام در هر شرایط و برای انجام هر اقدامی در گام اول افکار عمومی را در نظر می گیرد.

  به نوعی مردم و تفکرات مردمی را سرلوحه اقدامات خود  قرار می دهد. این روند در جامعه اسلامی ریشه در اهمیت جایگاه افکار عمومی بین مسئولان ارشد کشور دارد. از آنجا که امکان حضور مستقیم تک تک افراد در عرصه های مربوط به تصمیم گیری های کلان کشوری وجود ندارد، شاکله های قانونی جزئی تری که قادر باشد، تفکر و سخن مردم را در تصمیم های بزرگ و در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ... جاری کند، ایجاد شده است که " شوراهای اسلامی شهر " نمونه بارز و شاخص این ساختارهای اجتماعی هستند.

  شوراهای اسلامی با تبعیت از امر  مشورت به عنوان یکی از بارزترین ویژه گی های فرهنگ اسلامی نسبت به اخذ تصمیات مهم شهری اقدام می کنند. رسیدن به نتایج واحد و کارآمد در عرصه های مختلف شهری با توجه به اینکه، نظام اجتماعی و حیات سیاسی جامعه بشری نیازمند همکاری و مشورت با اعضای آن است نیاز به بهره گیری از ایده های مردمی دارد که این مهم با فعالیت شوراهای اسلامی به نحو مطلوبی محقق می شود.

  تاثیر شورا های اسلامی به عنوان نهادهای مردمی به طور مستمر در همه دروه ها مبرهن و آشکار بوده است اما آن چه امروز بیش از هر زمان دیگر ضرورت دارد، شناخت و آگاهی از مفهوم و چگونگی شور و مشورت به صورتی که مردم بیشترین نفع را از آن ببرند، می باشد، زیرا بدون شک شورا ها نمی توانند  تنها به صرف اتکا به آراء شورائیان به اداره شهر بپردازند. برای محقق شدن اهداف عالی شورا نیاز است، نظرات متعادل و منطقی مردم جهت دهی به امور این نهاد مردمی را شکل دهد.

  این مهم  ریشه در احکام و اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دارد. شایسته ترین برهانی و دلیلی  که انجام کار شورایی را توجیه می کند، دستور قرآن کریم  و استنباط از آیه «و امرهم شوری بینهم»، «و شاورهم فی الامر» است.

بی شک برای پیشبرد سریع برنامه‌های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و سایر امور رفاهی از طریق همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی اداره امور هر روستا، بخش، شهر، شهرستان یا استان با نظارت شورایی به نام شورای ده، بخش، شهر یا استان صورت می‌گیرد که اعضای آن را مردم همان محل انتخاب می‌کنند و این یکی از شایسته ترین برخوردهای حکومت اسلامی با مردم است.

 .......